“کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد “از اولین داستان های “گابریل گارسیا مارکز” است که به سال 1967میلادی نوشته شده است .در این داستان، گارسیا مارکز، زندگی شورشی پیری را به تصویر کشیده که در جنگ ها و شورش مزارع موز همره با دیگر شورشی ها، به درجه سرهنگی ارتقا یافته اینک پس از سی سال هنوز منتظر دریافت مقرری ماهیانه، از سوی دولت است که هیچ وقت هم تصویب و پرداخت نمی شود .او به همراه همسر بیمارش با فقر حاکم مبارزه می کند و هر هفته به اداره پست می رود تا شاید حکم بازنشستگی و حقوق ماهیانه اش رسیده باشد و همیشه نیز مسئول اداره پست می گوید” :کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد “!یا “برای سرهنگ نامه نیامده است .”سرهنگ و همسرش، یگانه فرزندشان را که نان آور خانواده نیز بوده از دست داده اند و تنها امیدشان به یک خروس جنگی است تا شاید در مسابقه برنده شوند …