من و رزا تو که بودیم، جایمان وسط فروشگاه کنار میز مجله ها بود و به نیمه بزرگ تر ویترین دید داشتیم؛ بنابراین می توانستیم بیرون را تماشا کنیم. کارمندان شتابان در گذر، تاکسی ها، دونده ها، جهانگردها، مرد گرا و سگش و بخش پایینی ساختمان آریو. بیشتر که جا افتادیم، مدیر به ما اجازه داد به جلوی فروشگاه، درست تا جلوی ویترین پیش برویم و بعد توانستیم ببینیم که ساختمان آر پی او واقعاً چقدر بلند است و اگر درست به موقع آن جا می بودیم، خورشید را حین سفرش در گذر از نوک ساختمان های سمت خودمان تا سمت ساختمان آریو می دیدیم.