پیرزن قویی را به یاد آورد که سال ها پیش به ازای مبلغ ناچیزی در شانگهای خرید بود. همان طور که دستفروش بازارگرمی کرده بود، این پرنده روزی اردکی بود که برای غاز شدن گردن کشیده بود و حالا ببین زیباتر از آن است که خورده شود. بعداً همان زن و قو از اقیانوسی به وسعت هزاران کیلومتر گذشتند و به سمت آمریکا گردن کشیدند. زن در مسیر به آرامی برای قو زمزمه می کرد: در آمریکا دختری کاملاً شبیه به خود خواهم داشت؛ اما آنجا ارزش هیچ کس تا بلندای صدای آروغ شوهرش سنجیده نخواهد شد. آنجا کسی نگاه به بالا و پایین او نخواهد داشت؛ چون مجبورش می کنم همیشه به انگلیسی روان حرف بزند.