رویکردی است قرآنی و روایی در مورد استمرار مسأله وصایت در عصر پیامبران گذشته از آدم تا خاتم. در نوشتار حاضر ابتدا به ضرورت وجود حجت خدا در هر زمان بر طبق آیات قرآن کریم اشاره شده و نص قرآن کریم بر اثبات مسأله امامت و ولایت پس از پیامبر (ص) و خطاب‏های عمومی قرآن بر این مسأله تبیین گردیده و سپس انتخاب اوصیاء از دیدگاه قرآن در سنت و سیره پیامبران الهی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نگارنده معتقد است که بر طبق مفاد آیات و روایات هر پیامبری قبل از رحلت خویش اوصیاء خود را به مردم معرفی می‏کرد تا آنها بعد از وی از راه هدایت ترسیم شده توسط وی گمراه نشوند و این سنت تا زمان پیامبر خاتم نیز ادامه داشت. نگارنده اوصیای پیامبران را معرفی کرده و غدیر را اوج مسأله ولایت و امامت عنوان می‏کند. اعتراف برخی از علمای اهل‏سنت به عواقب انکار نص بر امامت حضرت علی (ع) و انکار مسأله غدیر از مباحث پایانی کتاب است.