کتاب حاضر، بر آن است تا کودتای 28 مرداد را به طور کامل و قطعی در چهارچوب تضاد بین امپریالیسم و ناسیونالیسم، بین جهان اوّل و سوم، بین شمال و جنوب، بین اقتصادهای توسعه یافتة صنعتی و کشورهای توسعه نایافته ای قرار دهد که به صادرات موارد خام خود وابسته اند. این کتاب نشان می دهد که اگرچه ایالات متّحده و بریتانیا برای توجیه کودتا، زبان دوران جنگ سرد را به کار می برند، امّا نگرانی اصلی آن ها از ملّی شدن صنعت نفت در ایران بوده است. مؤلّف ابتدا به معرّفی شخصیت های مؤثّر پرداخته و بعد از مدخلی مفصّل، به ملّی کردن صنعت نفت، مذاکرات ایران و انگلیس، کودتا و … می پردازد.