چون به “دژ سپید” خبر می رسد که سپاهی از توران به سرکردگی یلی بی نام و نشان، در حال رسیدن به مرزهای ایران زمین است، نگرانی بر همه غالب می شود. “گردآفرید”، دختر برومند و زیبای “گردهم”، دلواپس از جنگی دیگر، کشتاری بیش تر و داغ های پیاپی، در پی چاره برمی آید. زمانی که سپاه دشمن در برابر دژ اردو زده و پس از جنگی کوتاه بین “سهراب” و “هجیر”، پهلوان ایرانی به اسارت درمی آید، گردآفرید لباس رزم پوشیده و راهی میدان می شود. جنگی سخت همراه با رجزخوانی بسیار بین او و سهراب درمی گیرد و تنها زمانی که نیزه ی سهراب، کلاه خود وی را می درد، بر همگان آشکار می شود که این حریف قوی، دختری بس جوان بوده است. سهراب همان لحظه، دل به وی می سپارد و سعی دارد با سخن، گردآفرید را نرم کرده و پس از جلب اعتماد او، سراغ رستم را بگیرد. گردآفرید اما دختری است که در دامان پهلوانان بزرگ شده و کین از تورانیان را در خون خویش دارد. پس، از دادن هر اطلاعی به دشمن خودداری کرده و به دژ سپید بازمی گردد. شب هنگام، زمانی که سهراب در رویای شیرینی فرو رفته، ساکنان دژ سپید از راهی مخفی می گریزند تا به موقع خبر حمله ی دشمن را به کاووس برسانند. روز بعد زمانی سپاه توران از خالی بودن دژ باخبر می شود که دیگر کاری از دست کسی برنمی آید.