«شریل سندبرگ» پس از مرگ ناگهانی همسرش احساس می کرد که دیگر او و فرزندانش هرگز از صمیم قلب شاد نخواهند شد و رنگ واقعی شادی را به خود نخواهند دید. او می گوید: «احساس می کردم در یک خلأ گرفتار شده و به یک پوچی عمیق در قلبم رسیده بودم و این حالت باعث می شد حتی نتوانم درست نفس بکشم». دوستش، «آدام گرانت»، که روان شناسی در دانشگاه «وارتون» بود به او گفت که باید مراحل سخت و دشواری را بگذارنند تا بتوانند از این تجربیات طاقت فرسا بهبود یابند و دوباره به زندگی بازگردند. همه ما با یک میزان انعطاف پذیری ثابتی به دنیا نیامده ایم. انعطاف پذیری، همانند عضله ای است که باید رویش کار کنیم و آن را بسازیم. این کتاب ترکیبی از بینش ها و ایده های شخصی شریل با تحقیقات آگاهی بخش آدام در زمینه توانایی مواجهه با سختی هاست.