پژوهشی قرآنی در مورد مشروعیت و جواز «توسل» به «اولیای الهی» است. در این پژوهش سعی شده است با توجه به مفاد و مفهوم آیه شریفه «وابتغوا الیه الوسیله» به بحث درباره واسطه های فیض الهی و لزوم توسل به آنان برای نجات در دنیا و آخرت پرداخته شده و برخی از شبهات مطرح شده در این زمینه پاسخ داده شود. نویسنده ائمه معصوم و شخص پیامبر اکرم(ص) را واسطه بین خلق و خدا شمرده و آن ها را بهترین وسیله برای رسیدن به خدا معرفی کرده و حل مشکلات بشر اعم از مادی و معنوی را تنها به دست آنان و به اذن و قدرت خداوند قابل حل دانسته است و اتهام شرک در زمینه توسل توسط برخی از مخالفین شیعه را با استفاده از ادله عقلی و نقلی رد کرده است.