صدای نسا در آمد، صدای این دخترک احساساتی مزاحم. باور کن این پسر واقعاً عاشقته. بهش تکیه کن. تکیه گاه خوبیه. نسا و پانی را به درک فرستادم و به او زل زدم. اویی که داشت گرم تر از همیشه لبخند می زد. به جهنم که وقت دل زدن نبود. دل می زدم اما فقط همین امشب. همین امشب دلم خوش می شد بعد تمام. همین امشب باور می کردم کسی را دارم که حامی ام باشد.