ابراهیم ادهم از صوفیان سده دوّم هجری قمری است. وی شاهزاده و امیر بلخ بود. ماجرای توبه ای که او را به زندگی زاهدانه کشانیده در روایات صوفیه به صورت های گوناگون نقل شده است. بنابر یک روایت که قشیری و هجویری آن را نقل کرده اند: او روزی به شکار بیرون آمده بود و ناگهان آوازی به گوشش رسید که تو را از بهر این آفریده اند یا تو را به این فرموده اند؛ همین هشدار غیبی را موجب ترک و توبه وی دانسته اند… از جمله سخنان اوست. خدا را یار خود دار و خلق را به جانبی بگذار؛ بی نیازی در بی نیازی دل است نه در بی نیازی مال و بنده باش پس در راحت افت. کتاب حاضر مشتمل بر سرگذشت نامه و جملات قصار برخی از عارفان و صوفیان که از آن جمله است: ابراهیم ادهم؛ ابوالقاسم قشیری؛ جنید بغدادی؛ شبلی و ابوالحسن خرقانی.