فئودور داستايوفسکي، يکي از بزرگ‌ترين نويسندگان قرن نوزدهم روسيه، در پي اتهامي سياسي، چهار سال را در يک اردوگاه کار اجباري در سيبري گذراند. تجربه وحشتناکي که بعدها به نوشتن يادداشت‌هايي از خانه مردگان، يکي از شاهکارهاي ادبيات کلاسيک انجاميد. اين رمان آميزه‌اي است از وقايع، بحث‌هاي فلسفي و تجربه رنج‌هاي رواني که با ظرافتي بي‌نظير از چشم‌انداز يک زنداني محکوم به مرگ روايت مي‌شود. برخي از منتقدان، اين رمان را مهم‌ترين اثر داستايوفسکي برشمرده‌اند.