کتاب حاضر درباره ی روان شناسی جنسیت و با تاثیرپذیری از نظریه های کارل گوستاویونگ ـ روان شناس سوئیسی ـ نگاشته شده است. به تصریح کتاب: “یونگ، عنصر متضاد در مرد و زن را انیما یا روان زنانه و انیموس یا روان مردانه نامیده است. منظور از روان زنانه، عنصر مونث در شخصیت مرد و منظور از روان مردانه، عنصر مذکر در شخصیت زن است. وی این کلمات را از کلمه ی لاتین Animare به معنی روح دادن، گرفت، زیرا می پنداشت کار روان زنانه و روان مردانه، هم چون روح و روان بخشیدن به مرد یا زن است. شواهد تجربی در مورد واقعیت انیما و انیموس را آن جا می توان یافت که روان آدمی خود به خود، خود را آشکار می سازد. انیما و انیموس در رویاها، افسانه ی پریان، اسطوره ها، شاهکارهای ادبی جهان و مهم تر از همه در پدیده های گوناگون رفتار انسان دیده می شود. زیرا انیما و انیموس، شریک و یار پنهان در هر رابطه ی انسانی و در هر تلاشی برای تکامل فردی هستند. یونگ آن ها را “کهن الگو” می خواند، زیرا انیما و انیموس، مصالح اصلی ساختار روان مرد و زن به حساب می آیند”.