در این کتاب سعی شده برداشت های نادرست جریان پسامدرن، و برخی از آشفتگی های علمی و فلسفی که زیربنای اندیشه پسامدرن گرا بررسی میشود. بسیاری از متن هایی که در کتاب آمده در اصل به زبان فرانسه انتشار یافته است. نویسندگان کتاب تصریح می کنند: “نخست، مساله ی نسبیت باوری شناختی را در نظر می گیریم و نشان می دهیم که زنجیره ی آرایی که از تاریخ و فلسفه ی علم سرچشمه می گیرند پی آمدها و نتایج بنیادی ای را که اغلب نسبت می دهند ندارند … سپس به برخی از کج فهمی ها درباره ی نظریه ی آشوب و آن چه “دانش پسامدرن” می خوانند می پردازیم … مانند به کار گرفتن نابه جای آرا و عقاید مطرح در فلسفه ی علم برای اثبات نسبیت باوری افراطی (چون تعیین نارسای نظریه به یاری شواهد، نظریه باد بودن مشاهده) … نقد ما درباره ی نسبیت باوری معرفتی و فهم نادرست در “دانش پسامدرن” است… ارتباط میان این دو نقد هم بیش تر از همان انجمن های دانشگاهی انگلیسی زبان که ورد زبانشان نسبیت باوری معرفتی است مد روز به شمار می آیند. البته پیوند شعیف منطقی ای هم در کار است: اگر کسی نسبیت باوری معرفتی را بپذیرد، دلیل کم تری برای نگرانی نسبت به وانمایی نادرست آرای علمی دارد و این به هر حال “گفتمان” دیگری است”.