این رمان داستان زندگی فرد معتاد بیست و سه ساله ای است که ده سال به الکل و سه سال به مواد مخدر اعتیاد دارد. هدف نویسنده از نگارش کتاب نشان دادن اراده ی شگفت آور انسان است. ماجرای کتاب در هواپیما شروع می شود. صدای موتور هواپیما “بیمز فری” را گیج می کند. او نمی داند عازم کجاست. حتی دو هفته ی گذشته را به یاد نمی آورد. گویی دچار فراموشی شده. پس از فرود هواپیما به یک مرکز بازپروری برده می شود به او می گویند: “اعتیادت را ترک کن یا قبل از رسیدن به سن بیست و چهارسالگی خواهی مرد”. خاطرات شش هفته اقامت در مرکز بازپروری، هسته ی اصلی داستان را تشکیل می هد.