«پرویز» در یک خانوادة فقیر با مادر زیبایش «مرضیه» و پدر بی احتیاطش «قلندر» و خواهر زیبا اما معلولش «پروانه» زندگی می کرد. آنها مستاجر بودند و موعد آنها تمام شده بود. مرضیه با دختر معلولش به بنگاه محله نزد «آقا مصطفی» رفت. آقامصطفی که سال ها بود چشم ناپاکش به دنبال مرضیه بود با نقشه ای و ظاهرا به قصد کمک روزی مرضیه را که پروانه را در آغوش داشت برای دیدن خانه ای برد. مصطفی که فردی فاسد و آلوده بود با همکاری دو نوکرش «قاسم» و «عادل» بعد از هتک حرمت به مرضیه، او و پروانه را کشتند و به زندان افتادند. یک سال بعد نیز قلندر به خاطر مسائل مالی، با گرفتن پولی رضایت داد و مصطفی و نوکرانش آزاد شدند. سال ها گذشت. پرویز مدرسه را ترک کرد و مدت ها ساکت در پارک شهر می نشست. دختر آقامصطفی «زری» با شیطنت ها و بازیگوشی هایش سرانجام او را دلباختة خود کرد و این آغاز سرنوشتی تلخ برای پرویز شد.