این کتاب اثری کمتر شناخته شده از «رمون کنو»، نویسنده فرانسوی است. جابه جایی روایی، تغییر جادویی روزمرگی، تغییر ماهیت اجسام و موجودات و همه دیگر نشانه های سوررئالیسم در این کتاب دیده می شود. در بخشی از این داستان می خوانید: «آزار چند دقیقه رو به روی لیوان لیمونادش نشسته بود که شخصی تقریبا به پیری خودش و با بینی رنگ شده بنفش نزدیک شد و بدن فرتوت و خمیده اش را روی صندلی کناری انداخت و یک لیوان شارتروز ولرم سفارش داد، با تأکید به گارسون گفت: حتما ولرم دیگه! بعد رو به آزار گفت: می خوام حتما ولرم باشه…».