کتاب حاضر با هدف معرفي مهم‌ترين موضوع در معرفت‌شناسي اسلامي يعني علم حضوري به فيلسوفان غربي نگاشته شده است. علم حضوري ناشي از آگاهي بي‌واسطه و شهودي است که از سوي مؤلف به‌عنوان ديدگاه فلسفي جديد و کارآمد دفاع مي‌شود. نگارنده به اين مسئله به روش کاملاً فلسفي مي‌پردازد که براي فيلسوفان تحليلي معاصر قابل‌فهم است. او همچنين به استدلال‌هاي نفساني پرارزشي متوسل مي‌شود و به‌دقت براي فيلسوفان تحليلي مجرب استدلال مي‌کند که علم حضوري يک صورت معرفت‌شناختي کارآمد و معنادار است.