تأکید و توجه بر توسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی با اکثر کشورهای همسایه که از برخی جهات با دشواری‌های خاص خود نیز توأم بود، یکی از ویژگی‌های تاریخ دیپلماسی ایران در فاصله ی سال‌های دهه 1330 تا 1350 است. این کتاب دربردارنده خاطرات یکی از چهره‌های دست‌اندرکار این تحول «فریدون زند فرد» با مرور بر گوشه‌هایی از تجارب ایران در سازمان ملل و مواردی چون اعاده حاکمیت کشور بر جزایر ایرانی خلیج فارس و مناسبات ایران با کشورهایی چون کویت، پاکستان و عراق می‌باشد.