در این اثر، کوشیده شده تقریباً تمامی نقطه نظرات حضرت علی بن ابی طالب در خصوص پدیده ارتباط کلامی و نیز شیوه های ارتباط کلامی ایشان، بر اساس تحلیل محتوای کیفی، جمع آوری و تحلیل شود. به جرئت می توان گفت، این کتاب، اولین اثری است که علوم ارتباطات را به نهج البلاغه پیوند می زند و از دل این پیوند مبارک، سعی در صید مرواریدی به نام مدلی از پدیده ارتباط کلامی دارد.