در این کتاب، راه‌هایی مورد کاوش قرار می‌گیرد که در آن‌ها معنا، فهم و عقلانیت از الگوهای تجربه بدنی انسان برمی‌خیزد. نویسنده در تأکید بر نقش جسم، نارسایی‌های فلسفه عین‌گرا را در دوپارگی میان ذهن و بدن، شناخت و عاطفه و خِرد و تخیل خاطرنشان می‌سازد. او با نشان دادن اینکه مفاهیم پایه‌ای چون توازن، مقیاس، نیرو و چرخه ناشی از تجربه‌های فیزیکی هستند، نظریه‌ای را مطرح می‌کند که نشان می‌دهد تخیل چگونه ساختارهای شناختی و بدنی را با هم مربوط می‌سازد.