میان شاخ و برگ درخت ها گم شد. شهریار تنه درخت را گرفت و بالا رفت. این طرف و آن طرف را نگاه کرد، درخت توی درخت بود. دختر غیبش زده بود. فکر کرد گولش زده که گفته خانه اش پشت آن کوه هاست، لابد رفته میان شاخ و برگ ها قایم شده تا او برود و پایین بیاید و به خانه اش برود. از درخت آمد پایین و رفت و گوشه ای پنهان شد تا دختر از طرف پایین بیاید و خانه اش را یاد بگیرد و هر وقت بخواهد برود با او بازی کند.