هدف از نگارش این کتاب، علاوه بر شناخت مبانی هستی‌شناسی، معرفتی و سلوک عرفانی عین‌القضات، روشن نمودن ریشه‌ها و سرچشمه‌های فکری او و نشان دادن موضع او در مسائل کلامی و فلسفی است تا به بسیاری از ابهام‌ها و اتهام‌هایی که درباره او مطرح شده است، پاسخ داده شود؛ براي نمونه، او در زمان خود مورد اتهام اسماعیلی‌گری قرار گرفت و دوره حاضر، برخی او را عارفی فلسفه‌ستیز یا مدافع ثنویت فلسفی، یا عارفی
«گنوسی» می‌دانند که آراي او برآمده از تعالیم مزدایی – مانوی و قائل به ثنویت توحیدی است و برخی نیز او را به تناقض‌گویی همیشگی بین آراي اهل تسنن و گنوسی‌ها برای سنّی‌نمایی و راضی کردن حکام و مخالفان سلجوقی متهم می‌کنند، که باعث شد توحید اشراقی خود را با اثبات توحید عددی باطل نماید و… .