در کتاب حاضر، مخاطبان با اصل عرفان و حقیقت سلوک و آداب آن، از زبان مردان عارف و سالکی چون: «عین القضاة همدانی»، «شیخ عبدالرحمن اسفراینی»،‌«ابوحمزة بغدادی»، «ابوحفض نیشابوری»، «ابوالحسین نوری»، «شیخ شهاب‌الدین سهروردی» و… آشنا می‌شوند. در نقلی از شیخ «عزیزالدین نسفی» می‌خوانید: «ای درویش! تا دوستی خدای تعالی همگی دل بنده را فرو نگیرد بنده، یک جهت و یک قبله نگردد و تا بنده، یک جهت و یک قبله نشود حاضر نگردد و با خدای نتواند بود.»