این داستان درباره زندگی مردی به نام «غیاث الدین» است که به همراه همسرش «صنم بیگم» و فرزندش «علی شیر» زندگی می کند. صنم بیگم، دایه ولیعهد بوده است. مدتی است که به حکم سلطان «ابوسعید»، غیاث الدین و خانواده اش به «چشمه گیلاس» تبعید شده اند. غیاث الدین، معتقد است که آن ها به خاطر خطای ناکرده این عقوبت را باید تحمل کنند و اصلا دلش راضی به رفتن نیست، برخلاف او همسرش صنم بیگم آرزو داشته است که در جوار امام رضا (ع) زندگی کند و با اشتیاق دلش می خواهد که هرات را برای همیشه ترک کند، اما… .