نویسنده در آغاز برای شناسایی پیدایش نظریه های جامعه شناسی خاطرنشان می کند که “شاهد چهار نقطه عطف یا برجسته (اعصار کلاسیک، مسیحیت، اسلام و مدرن) در سیر اندیشه اجتماعی هستیم، مسئله مشترک متفکران برجسته و شاخص هر چهار دوره تغییر است، خواه تغییر در طول تاریخ و چگونگی تحول تمدن ها از گذشته تا عصری که متفکری مانند افلاطون، آگوستین، ابن خلدون و کنت در آن می زیسته اند و خواه تغییر و نظم در جامعه زمان ما”. بر این اساس، عناوینی که برای کتاب در نظر گرفته شده بدین قرار است: “عصر کلاسیک: دوره دولت ـ شهری”، “عصر مسیحیت: دوره شهر آسمانی ـ شهر زمینی”، “عصر اسلام: دوره انسان ـ اجتماع”، “رنسانس”، “تفکر اجتماعی در قرن هجدهم” و “عصر مدرن: دوره جامعه ـ فرد”.